ZMIANA IMIENIA PUBLICZNEJ SZKOŁY PODSTAWOWEJ W JĘDRZEJEWIE

UCHWAŁĄ RADY GMINY NR XLIII/414/18

z dnia 15 października 2018r.

nadaje się Publicznej Szkole Podstawowej w Jędrzejewie imię JANA BRZECHWY w miejsce dotychczas używanego imienia płk. Franciszka Bartoszka.

UZASADNIENIE

Zgodnie z zapisami Ustawy z dnia 01 kwietnia 2016r. (Dz. U z 2018, poz. 1103) o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy jedostek organizacyjnych, jednostek pomocniczych gminy, budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz pomniki zabrania się propagowania komunizm lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy jednostek organizacyjnych. Położona na terenie Gminy Lubasz Publiczna Szkoła Podstawowa w Jędrzejewie nosi nazwę płk. Franciszka Bartoszka, która to podlega pod działanie w/w ustawy. Jednym z czynników wpływających na wychowanie dzieci są wzorce osobowe i wartości. Dlatego ważne jest aby patron szkoły był również wzorcem do naśladowania, a cała społeczność szkolna identyfikowała się z nim w życiu codziennym. W związku z powyższym postanowiono dokonać zmiany imienia patrona szkoły w Jędrzejewie. W dniu 04.10.2018r. do organu prowadzącego zgodnie z zapisem § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dn. 17 marca 2017r. w sprawie szczegółowej rganizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli (Dz. U. z 2017r., poz. 649 ze zm.) wpłynął wspólny wniosek rady pedagogicznej, rady rodziców i samorządu uczniowskiego Publicznej Szkoły Podstawowej w Jędrzejewie. We wniosku wskazano, że zarówno Rada Rodziców, Rada Pedagogiczna jak  i Samorząd Uczniowski zdecydowały aby Publiczna Szkoła Podstawowa w Jędrzejewie nosiła imię Jana Brzechwy. Szkoła w Jędrzejewie jest placówką o strukturze organizacyjnej I-III, dlatego wybór patrona szkoły winien być dostosowany do wieku dzieci uczących się w tej placówce. Jan Brzechwa, właściwie Jan Wiktor Lesman urodził się 15 sierpnia 1898r. w Żmerynce na Podolu, zm. 02 lipca 1966r. w Warszawie. Polski poeta, autor wielu znanych bajek i wierszy dla dzieci, a także satyrycznych tekstów dla dorosłych. Brzechwa ukończył Zakład Naukowo - Wychowawczy Ojców Jezuitów w Chyrowie, a następnie Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Z zawodu był adwokatem, był specjalistą w dziedzinie prawa autorskiego. Jan Brzechwa wstąpił do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej i jako ochotnik uczestniczył w latach 1920-21 w wojnie polsko-bolszewickiej, za co go odznaczono. W 1926r. ogłosił tom poezji "Oblicza zmyślone". Pierwszy tomi wierszy dla dzieci -"Tańcowała igła z nitką" wydano w 1938r.( w tym tomiku znalazły się takie popularne do dziś wiersze jak: "Pomidor", "Żuraw i czapla" czy też "Na straganie"). Rok później wydano tom "Kaczka Dziwaczka". Wybór na patrona szkoły Jana Brzechwy pozwoli podjąć współpracę z innymi szkołami noszącymi imię  Jana Brzechwy pozwoli podjąć wspólpracę z innymi szkołami noszącymi imię Jana Brzechwy oraz bibliotekami, co zapewne wpłynie na rozwijanie u dzieci zamiłowania do czytelnictwa.

Przewodnicząca Rady Gminy

Żaneta Andrzejewska

Jan Brzechwa- urodził się 15. 08. 1898r. w Żmerynce na Podolu, zmarł 02. 07. 1966r. w Warszawie. Jego prawdziwe nazwisko brzmi Lesman. Był stryjecznym bratem wielkiego poety Bolesława Leśmiana. Z wykształcenia adwokat, z zamiłowania  poeta,satyryk, tłumacz, prozaik. Debiutował jako piętnastolatek pisząc teksty satyryczne do kabaretu (użył wtedy pseudonimu Szer- Szeń). Największą sławę przyniosły mu wiersze dla dzieci. Pierwszy zbiór "Tańcowała igła z nitką" został wydany w 1938r., rok później ukazała się "Kaczka Dziwaczka". Zaraz po wojnie pojawiły się "Przygody Pchły Szachrajki" i "Opowiedział dzięcioł sowie". W 1953r. ukazało się pierwsze wydanie wyboru wierszy "Brzechwa dzieciom" a w 1958r. "Sto bajek". Jan Brzechwa jest też autorem baśni poetyckich, m.in. "Przygody rycerza Szaławiły" oraz cyklu powieści fantastycznych o przygodach pana Kleksa. Postrzegany jest jako poeta radości dziecięcej, która ciągle trwa za sprawą jego twórczości. Zabawne wierszyki, rymowane opowiastki znane są prawie każdemu w naszym kraju. Ten wielki artysta, mistrz pióra i dowcipu cały swój talent oraz pracę twórczą poświęcił dzieciom.                                                                                                                                                                  Ze wspomnień starszej siostry Haliny wynika, że Jan Brzechwa w latach dzieciństwa był chłopcem pogodnym i wrażliwym. Lubił się uczyć i bardzo dużo czytał. Przyjaciele zapamiętali go jako człowieka bezgranicznie życzliwego, dowcipnego, bezinteresownie służącego radą i pomocą. Nie znosił bałaganu. Bardzo lubił pracować przy swoim biurku, na którym panował bidealny porządek. Wszystkie teksty pisał ręcznie, wiecznym piórem.                                                                                                                               Za swoją twórczość Jan Brzechwa otrzymał kilka prestiżowych nagród:

• 1954 - nagroda miasta Katowic
• 1956 - nagroda Prezesa Rady Ministrów
• 1965 - Nagroda I stopnia Ministra Kultury i Sztuki.                                                                                                    Mimo, iż Jan Brzechwa zmarł ponad 50 lat temu, pamięć o nim trwa nadal. Do dziś śmieszą nas przygody pchły Szachrajki, czy kaczki Dziwaczki, a powieści o panu Kleksie doczekały się adaptacji filmowych.                            Utwory Brzechwy są nie tylko dowcipne, zawierają także życiowe mądrości, w sposób żartobliwy krytykują popularne wady ludzkie, pokazują do czego prowadzi chciwość, oszustwo, pokazują triumfy dobra i uczciwości. W swojej twórczości autor uczy i wychowuje humorem, żartem literackim oraz elementami satyry i groteski. Wiersze Brzechwy trafiają do psychiki dziecka, jego zainteresowań i sposobu myślenia. Podejmują wciąż aktualną problematykę, przedstawiają często szkolne i podwórkowe problemy oraz perypetie z życia dzieci. Zmuszają czytelnika do przyjrzenia się swoim złym nawykom i skłonnościom. Uczą obsrewacji i krytycznego myślenia, co współgra z założeniami  szkolnego programu wychowawczo - profilaktycznego. Dzięki żonglerce słów i skojarzeń wiersze Brzechwy na długo pozostają w pamięci, są również przykładem pięknej polszczyzny i znajdują się we wszystkich podręcznikach klas młodszych. Wybierając na patrona naszej szkoły Jana Brzechwę oddajemy hołd jego twórczości oraz uczcimy pamięć człowieka bliskiego dzieciom i dorosłym. Znany poeta, prozaik, krytyk teatralny - Jerzy Kierst napisał:...."Niech to historia przekaże stuleciom, że Brzechwa ludziom, że nie tylko dzieciom!"

 

Płk Franciszek Bartoszek z dniem 15.10.2018r. przechodzi do historii Szkoły Podstawowej w Jędrzejewie.

Franciszek Bartoszek urodził się 27 października 1910 r. w Pieraniu (powiat Inowrocław). Jego ojciec - Leon Bartoszek był nauczycielem ludowym, a matka - Józefa Bartoszek z domu Izydor nigdy nie pracowała. W 1919 r. rodzina Bartoszków przeniosła się do Czarnkowa, gdzie Franciszek ukończył gimnazjum im. Janka z Czarnkowa. W czasie nauki w gimnazjum interesował się naukami ścisłymi: fizyką i chemią oraz radiotechniką (konstruował radioodbiorniki, różne aparaty i pomoce naukowe). W ostatnich latach nauki w gimnazjum, pod wpływem profesora rysunków Edwarda Kurzyńskiego przejawiło się jego zamiłowanie do malarstwa. W 1929 r. Franciszek zdał maturę.

Po ukończeniu gimnazjum w Czarnkowie rozpoczął studia filologiczne na Uniwersytecie Warszawskim (studiował języki: niemiecki i francuski). Po roku studiów przeniósł się do Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na wydział malarstwa. Na drugim roku studiów został asystentem prof. Pruszkowskiego. Okres pobytu w Warszawie ukształtował poglądy społeczno-polityczne młodego artysty. Franciszek należał do demokratycznej organizacji studenckiej „Życie” łączącej postępową młodzież. Mając trudne warunki materialne zarabiał na utrzymanie i opłacenie studiów wykonując dorywcze prace kreślarskie i udzielając korepetycji. Wakacje spędzał u rodziców w Czarnkowie i u swego brata w Sarbii. W 1935 r. ukończył studia. Uzyskał etat asystenta w Muzeum Narodowym, gdzie oprowadzał wycieczki. Dużo malował i zajmował się pracą publicystyczną. Dzięki stypendium udał się wiosną 1938 r. w podróż naukowo-artystyczną do Niemiec, Francji i Włoch (próbował dostać się również do Hiszpanii, ale mu się nie udało).

Wybuch wojny zastał Franciszka we Włoszech na Sycylii, gdzie spędzał wakacje. Po powrocie do Warszawy zajętej już przez Niemców nawiązał kontakt z byłymi „życiowcami”. Jesienią 1941 r. zorganizował w Jaśle komórkę konspiracyjną, która dokonała kilku sabotaży w szybach naftowych. Pod pseudonimem „Jacek” współdziałał ze Związkiem Walki Wyzwoleńczej i Gwardią Ludową. Po ucieczce w 1942 r. z transportu skierowanego do Niemiec na roboty wrócił do stolicy i podjął zbrojną walkę z okupantem jako członek „Specgrupy” - bojowego oddziału Gwardii Ludowej (pod dowództwem Jana Strzeszewskiego - „Wiktora”). Franciszek uczestniczył w wielu akcjach Gwardii Ludowej (akcji na centralę K.K.O., zamachu bombowym w restauracji na Dworcu Głównym, zdobyciu arsenału broni w Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych).

W 1935 r. rodzice Franciszka Bartoszka przenieśli się do Poznania. W czasie wojny Niemcy wysiedlili ich do Ostrowca Świętokrzyskiego.

Franciszek Bartoszek zginął 14 maja 1943 r. w czasie akcji na bank „Społem” w Warszawie. Został pośmiertnie odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. W 1954 r. ustanowiono doroczną nagrodę im. F. Bartoszka i Z. Bobowskiego, która jest przyznawana absolwentom wyższych uczelni artystycznych za prace dyplomowe z plastyki. Ze spuścizny malarskiej Franciszka Bartoszka zachował się widok ogólny Czarnkowa, autoportret, kilka pejzaży i czarnkowski motyw „Kuźnia”.

Nasza szkoła nosi imię płk. Franciszka Bartoszka od 1 września 1964 r.

"Karuzela w parku"